Płyn do spryskiwaczy - definicja
Płyn do spryskiwaczy ? płyn używany do napełnienia zbiornika spryskiwaczy w samochodzie lub innym pojeździe w celu spryskiwania nim szyb. Ułatwia on usunięcie zabrudzeń z szyby przy pomocy wycieraczek. Rozróżnia się płyn letni i zimowy. Zimowy płyn do spryskiwaczy charakteryzuje się duża zawartością alkoholu, dzięki czemu nie zamarza zimą, a dodatkowo rozpuszcza zalegający na szybie lód. W charakterze płynu do spryskiwaczy można używać także zwykłej wody, ale ma to pewne wady. Woda zamarza w ujemnych temperaturach, a ponadto słabiej usuwa brud z szyb.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yn_do_spryskiwaczy
Czy wszystkim samochodom zdarzają się usterki?
Podczas zakupu samochodu nie warto podejmować pochopnych decyzji. Każdy model charakteryzuje się innymi cechami, posiada mniej lub bardzie kosztowne części zamienne, inny silnik oraz wygląd. Zastanawiając się nad wyborem konkretnej opcji, warto wziąć pod uwagę wszystkie elementy, które mogą w przyszłości spowodować problemy. Chodzi tutaj o ewentualne naprawy oraz ich koszt, który w niektórych przypadkach może być ogromny. Lepiej od razu sprawdzić ile wyniesie nas naprawa danego modelu, ponieważ żaden samochód nie jest bezawaryjny. Drobne usterki zdarzają się każdemu z nich, więc najlepiej byłoby, gdyby ich naprawa nie kosztowała fortuny i nie powodowała dodatkowych niedogodności na przykład w postaci konieczności zakupu części za granicą.
Historia potencjometru
W roku 1986 w USA firma Milpitas zapoczątkowała produkcję potencjometrów sterowanych cyfrowo. Na monolitycznej płytce układu oznaczonego E2POT znajdowała się sieć rezystorów i pamięć EPROM. Rezystancja potencjometru była sterowana sygnałem z mikroprocesora i mogła zmieniać się od 10 k? do 1 M?. Potencjometr kosztował 10 dolarów.
Amerykańska firma Xicor wyprodukowała pierwsze potencjometry EEPOT w roku 1987 wykorzystując technologię NMOS. Pomimo dużego poboru energii, znalazły szereg zastosowań i przyjęły się na rynku. W roku 1992 wprowadzono drugą generację potencjometrów elektronicznych, wykonanych w technologii CMOS, co pozwoliło na znaczne zmniejszenie poboru prądu. W roku 1995 pojawiły się układy o niskim napięciu zasilania (3V). Dalszym krokiem było pojawienie się układów trzeciej generacji, charakteryzujących się mniejszymi szumami i jeszcze mniejszym poborem mocy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr